มรดกอันทรงคุณค่าที่มนุษย์ได้รับจากอดีตได้ใช้และภาคภูมิใจในปัจจุบัน และถือเป็นพันธกรณีในการทะนุบำรุงดูแลรักษา เพื่อมอบให้เป็นมรดกอันล้ำค่าแด่มวลมนุษยชาติในอนาคต
มรดกทางวัฒนธรรมและทางธรรมชาติที่มีความโดดเด่นเป็นเลิศในระดับสากล เมื่อได้รับการยอมรับให้เป็นแหล่ง “มรดกโลก” แล้ว ไม่ว่าจะมีที่ตั้งอยู่ในขอบเขตดินแดนของประเทศใด ถือได้ว่าเป็นมรดกมนุษยชาติทั้งปวงในโลก นี่คือนิยามและความหมายของคำว่า "มรดกโลก" ซึ่งอนุสัญญาคุ้มครองมรดกโลกทางวัฒนธรรมและทางธรรมชาติ ได้ให้รายละเอียดและแนวทางการดำเนินงาน เพื่อให้บรรลุถึงวัตถุประสงค์ไว้อย่างชัดเจน นอกเหนือไปจากการส่งเสริมให้นานาประเทศ มีพันธหน้าที่ร่วมกันในการคุ้มครองสงวนรักษาแหล่งมรดกโลกทั้งปวงไว้ เพราะหากปราศจากความร่วมมือนี้แล้ว คุณค่าอันโดนเด่นเป็นเลิศของแหล่งมรดกโลกทั้งหลายย่อมไม่อาจดำรงอยู่ได้ แต่อาจถูกทำลายจนเสื่อมค่าและสูญสลายไปในที่สุด
นอกเหนือจากการให้ความคุ้มครองแหล่งมรดกโลกแล้ว อนุสัญญาฯ ยังส่งเสริมให้ประเทศภาคีให้ความคุ้มครองรักษาแหล่งมรดกทางวัฒนธรรม และทางธรรมชาติที่มีคุณค่าโดดเด่นในระดับประเทศ และระดับท้องถิ่นของตนอีกด้วย ทั้งนี้เพราะตระหนักดีว่า มรดกทางวัฒนธรรมและทางธรรมชาติเหล่านี้จะดำรงเป็นมรดกแห่งอนาคตได้ก็ด้วยการสร้างสรรค์ อนุรักษ์และสืบทอดของมวลมนุษยชาติในปัจจุบันนั่นเอง
